سال ۱۳۶۰ سالی پر از حادثه‌ برای انقلابی بود که مردم برای تحقق آن خون‌های بسیاری داده بودند و شکنجه‌های بسیاری را تحمل کرده بودند و می‌خواستند کشورشان با نظام اسلامی اداره شود؛ اما این رویه به مذاق بسیاری از کشور‌های به ظاهر قدرتمند و گروه‌های سیاسی داخلی مانند مجاهدین خلق (منافقین)، فرقان و... خوش نیامد.

به همین منظور دشمنان انقلاب تصمیم به حذف پایه‌های تأثیرگذار و برجسته برای انقلاب اسلامی گرفتند. آنها تصمیم به ترور کسانی مانند آیت‌الله شهید «سید محمد حسینی بهشتی» رئیس دیوان عالی کشور و بیش از ۷۰ تن از مقامات بلندپایه حکومتی و ۷۲ تن از اعضای حزب جمهوری اسلامی در روز هفتم تیر ۱۳۶۰ در خیابان سرچشمه، شهید «محمدعلی رجایی» رئیس جمهور، آیت‌الله شهید «محمدجواد باهنر» نخست وزیر وی در روز هشتم شهریور همان سال و آیت‌الله العظمی «سید علی خامنه‌ای» نماینده مجلس شورای اسلامی در روز ۶ تیر ۱۳۶۰ در مسجد ابوذر و... گرفتند (که البته ترور آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نافرجام ماند).

علاوه بر این، دشمنان برای از نفس انداختن انقلاب نوپای اسلامی، تصمیم به ترور بسیاری از مردم بی‌گناه گرفتند؛ اما آن‌ها مردم را نشناخته بودند و نمی‌دانستند که هر که در راه انقلاب و مقاومت اسلامی شهید شود و هر خونی که پای انقلاب ریخته شود، درخت مقاومت را تنومندتر می‌کند و مردم مسلمان دست از ارزش‌های خود برنخواهند داشت حتی اگر به قیمت جانشان تمام شود.

از آنجا که در آستانه هفتم تیر هستیم، نشریه خط حزب‌الله به صاحب‌امتیازی پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) در شماره ۳۴۶ خود با عنوان «جهاد بزرگ جوانان انقلابی» به انتشار بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در رابطه با شهید بهشتی پرداخت:

«شهید بهشتی جزء نوادر زمان بود. جزء کسانی بود که انسان نظیر او را در نسل‌های پیاپی کمتر پیدا می‌کند. یک عنصر قوی، مستحکم و به شخصه یک پرچم برافراشته در سیر انقلاب بود.

آن مقداری که دست‌های تبلیغاتی دشمن در آن دوره به این سید بزرگوار نورانی ارزنده برجسته تهمت زدند، در طول زمان به کمتر کسی از عناصر انقلاب این همه اهانت‌های خصمانه و بغض‌آلود کردند.

حقاً شهید بهشتی «سیدالشهدای انقلاب اسلامی» است و چشم و چراغ این انقلاب و ملت بود.»