به گزارش ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، محسن اسلانم زاده درباره مستند «هیچکس منتظرت نیست» و نمایش آن گفت: ابتدا قرار بود که در مهرماه این مستند را به نمایش دربیاوریم اما باتوجه به اتفاقات اخیر ترجیح دادم که کمی صبر کنیم و امیدوارم این مستند به زودی روی پرده سینماها برای مخاطبان به نمایش دربیاید. در حال حاضر نیز مشغول برگزاری اکران‌های خصوصی برای جامعه شناسان، فعالان حوزه آسیب‌های اجتماعی و زنان و... هستیم که خداراشکر بازخوردهای خوبی هم گرفته‌ایم. همچنین این مستند در جشنواره کازان روسیه هم حضور داشت و استقبال خوبی از آن شد که همزمان با اکران این مستند، پخش صحبت‌های مخاطبان نیز انجام خواهد شد.
 

کارگردان «هیچکس منتظرت نیست» درباره حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» نیز بیان کرد: با مستند «پاییز پنجاه سالگی» برای حضور در جشنواره «سینماحقیقت» امسال ثبت‌نام کرده‌ام و باید منتظر بمانیم و ببینیم که با اعلام اسامی، این مستند در جشنواره حضور دارد یا خیر. موضوع «پاییز پنجاه سالگی» درباره جنوب شرق کشور و قصه‌ای از شهید جمالی و حاج قاسم سلیمانی است.
 

اسلام‌زاده درباره لزوم تبیین راهبرد برای سینمای مستند توضیح داد: باید هرچه زودتر راهبردی مبنی بر تبدیل شدن حوزه سینمای مستند به یک هنر- صنعت، مثل سینمای داستانی انجام شود. تمام تلاش ما این است که مستند وارد این پروسه شود و باتوجه به اقبال مردمی چنین اتفاقی باید هرچه زودتر به وقوع بپیوندد. اگر در طول سال مستندها به شیوه درست ارایه شوند، نسبت به خود می.توانند گیشه موفقی داشته باشند. باید در نهایت به این نتیجه برسند که یک نگاه حرفه‌ای تری به حوزه مستند داشته باشند و هنر-صنعت‌گونه به تولید مستند نگاه کنند و خروجی آن علاوه بر جدی و هنری بودن، بتواند گیشه موفقی نسبت به هزینه هایش داشته باشد.
 

این مستندساز در ادامه درباره مشکلات موجود در سینمای مستند بیان کرد: به نظر من هم فیلمساز خوب و هم مخاطب داریم و بزرگترین معضلی که وجود دارد برنامه‌ریزان هستند. من برای اکران مستندم با حوزه هنری همکاری کردم زیرا سیستم و بستری برای پخش و اکران دارند اما اگر جای دیگری مراجعه می‌کردم باید مدت‌ها در صف قرار می.گرفتم و درنهایت هم معلوم نبود که در چه شرایطی فیلم به نمایش دربیاید. درحال حاضر بیشتر مستندها به این صورت است که نهایتا به چند جشنواره بروند و یک بار هم در تلویزیون پخش شوند و تمام. این در حالی است که اگر برای فیلم های منتخب «سینماحقیقت» اکران بگذارند، می‌توان به این باور رسید که با سینمای مستند نیز می‌توان درآمدزایی کرد و تاثیرگذاری داشت.
 

وی افزود: به عنوان مثال می‌توان سیستمی طراحی کرد تا علاوه بر پخش در سینماها به صورت مستمر در دانشگاه‌ها و مراکز علمی نیز مستندها به نمایش دربیایند. مستند، سینمای حقیقت و دغدغه‌مند و مساله‌محور است و چه جایی بهتر از دانشگاه و محیط علمی برای آن وجود دارد؟ به نظر من ضعف ما در مدیریت تولید و توزیع است.
 

کارگردان «میراب» در بخش دیگر صحبت های خود درباره وضعیت سینمای مستند مطرح کرد: علی شریعتی در دعای معروفی که برای اقشار مختلف داشته است، در بخش هنرمندان می‌گوید: خدایا به هنرمندان ما درد عطا کن. سینمای مستند دردمند جامعه و کشور و مسایل مختلف با جزییات بالاست و در اکثر مسایل مانند آب، زنان، سیاست خارجی و... ما فیلمساز تخصصی داریم و چون پایه مستند بر پژوهش است، ما پژوهشگرانی داریم که به طور مصور کار میکنند و تاثیرگذاری خاص خود را دارند. این حرف که سینمای مستند پیشرو است و از جامعه خود عقب نیفتاده، بسیار درست است و شما ببینید حتی در مسایل مختلف مانند کنشگری‌های اجتماعی هم این مستندسازان هستند که در جامعه پیش قدم می‌شوند.
 

وی ادامه داد: صدها مستندساز حرفه‌ای داریم که متاسفانه از آن‌ها در جای درست استفاده نمی‌شود. این در حالی است که در هیچ کدام از کشورهای منطقه چنین ظرفیتی وجود ندارد. متاسفانه حرف‌های مستندسازان کمتر شنیده می‌شود و حتی اخطارهایی که در مستندهای خود می‌دهند، نیز نادیده گرفته می‌شود که بعدتر صدمات آن ها را به وضوح می‌بینیم.
 

محسن اسلام‌زاده در پایان گفت: به عنوان یک مستندساز ترجیح می‌دهم که چیزهایی که به آن‌ها اعتراض یا نقد دارم را از زبان هنر و با ساخت مستند بیان کنم و اعتراضم یک چیز کلی نباشد و روی یک مورد خاص مانند همین مستند «هیچکس منتظرت نیست» که انتقادی به فضای اجتماعی است، بمانم که اگر به نتیجه برسد قطعا مشکل بسیاری از خانم‌هایی که با این معضل مواجه هستند، برطرف خواهد شد. به نظرم تمام بچه‌های هنرمند و مستندساز باید به همین شکل و از طریق هنر خود اعتراض و نقدشان را مطرح کنند.