به گزارش ارتباطات و اطلاع‌رسانی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» از تولیدات مرکز گسترش، داستان مردی است که در خلال 86 سال زندگی از هر گونه طرح رسانه‌ای اعم از مصاحبه، گزارش، فیلم و عکس جز در موارد استثنایی و خصوصی پرهیز می‌کرد. 

راوی این مستند دکتر محمود اسعدی است که 30 سال با استاد محمدرضا حکیمی مانوس بوده و با ده ها استاد دانشمند در ایران و بخشی از کشورهای جهان گفتگو داشته است.

محمود اسعدی درباره ساخت این مستند توضیح داد: سال 1371 وقتی تصمیم داشتم برای نخستین بارعکس استاد محمدرضا حکیمی نظریه پرداز و واضع مکتب تفکیک را به عنوان شخصیت برجسته نشریه منتشر کنم با برخوردی متفاوت مواجه شدم. «نه لازم نیست.» اصرار ما بی فایده بود و عکاس ناامید شد و مجله با تصویر استادان ایشان انتشار یافت. از همان زمان برآن بودم تا راز این انزوای خود خواسته را بدانم. حکیمی، مردی تنها، ساده و آرام اما موثر در جامعه که همدم قناری هایش در خانه ای کوچک بود.


وی در خصوص تفاوت حکیمی با دیگر استادان گفت: ارتباطات استاد حکیمی با اهالی حوزه و دانشگاه در سطوح عالی و روشنفکران، دگراندیشان و حتی افراد غیردینی تاثیر و تاثر افکارش را گسترده تر می ساخت او پیش از انقلاب به دعوت دکتر عبدالحسین زرین کوب برای نخستین بار در دانشگاه تهران نهج البلاغه تدریس کرد. دکتر شریعتی او را وصی خویش قرار داد و نامه معروف استاد به فیدل کاسترو و ملاقات با فرزندان چه گوارا و اهتمام ویژه او به عدالت اجتماعی در پرتو جامعه قرآنی از دیگر وجوه زندگی اش بود.


این کارگردان با اشاره به مصاحبه‌های صورت گرفته در مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» اظهار کرد: گفتگو با استادان فلسفه، عرفان، دین و ادبیات بخشی از این مستند را تشکیل می دهد از جمله این استادان می توان به دکتر ابراهیمی دینانی، استاد احمد سمیعی، دکتر مهدی محقق، آیت الله سیدان، دکتر سید مهدی جعفری و ... اشاره کرد.


مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» در حاضر توسط بهروز خباز خوب در حال تدوین است. محمود اسعدی ساخت مستندهایی چون «فلسفه با طعم شکلات»(بررسی زندگی و آثار ابراهیم دینانی)، «فیلسوف سالک» (توجه به آثار دکتر کریم مجتهدی)، «شاعر نقاش» (بررسی آثار و احوال محمود فرشچیان)، «دست های فسفری»(بررسی زندگی پروفسور مجید سمیعی» و ... را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است.