«محسن رنگین کمان»؛ عکاس چهره‌ی آیت‌الله بهجت به خبرنگار موسسه، گفت: من تقریباً 3 سال آخر حیات آقای بهجت را از ایشان عکاسی کردم. معمولاً ماهی یک بار به قم می رفتم و گاهی هم به مشهد می‌رفتم تا ایشان را ببینم و عکس بگیرم. چون ایشان 3 ماه تابستان را در مشهد بودند. اگر اشتباه نکنم در حسینیه‌ی فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) در مشهد از ایشان عکاسی کردم.

«محسن رنگین کمان» در پاسخ به این که چگونه توانست برای ثبت عکس با ایشان هماهنگی انجام دهد، به خبرنگار موسسه گفت: من خیلی راحت از ایشان عکاسی کردم و این در حالی است که شما اراده کنید تا پیش مرجع تقلیدی بروید، کلی زمان می‌برد تا هماهنگی‌ها انجام شود و نمی‌توان به راحتی آن‌ها را دید چه برسد به این که عکاسی کنیم. من تا زمانی که آقای بهجت زنده بودند، جز ایشان از هیچ شخصیتی عکاسی نکردم و خاطراتی شخصی از ایشان دارم که ترجیح می‌دهم رسانه‌ای نکنم. وی افزود: به نظرم مرجعی به دسترسی آقای بهجت، تاریخ به خود نخواهد دید. ایشان خیلی راحت ظهرها برای خواندن نماز به مسجد می‌آمد و می‌شد ایشان را دید. بعد از نماز هم می‌رفت. اصلاً نیازی به هماهنگی برای گرفتن عکاسی نبود و شخصیت ایشان خیلی ساده و بدون هرگونه تشریفات بود. اصلاً از این حرف ‌ها نبود که عکاسی نکنید و آقا راضی نیستند.

این عکاس در پاسخ به این که مهم‌ترین نکات و ویژگی‌های اخلاقی «آیت‌الله بهجت» را در چه مواردی یافت، عنوان کرد: چیزی که از ایشان یادم می‌آید، نماز و نیایش خاص بود. حدود 20 روز قبل از فوت، ایشان را دیدم که در مسجد نماز می‌خواندند و مردم منتظر بودند که درخواستی بکنند ولی انقدر نماز غفیله ایشان طولانی شد که مردم طاقت نیاوردند تا انتها صبر کنند و من که صف دهم بودم در انتهای نماز ایشان به صف اول رسیدم! 

وی درباره‌ی ابعاد شخصیتی «آیت‌الله بهجت»، گفت: من همیشه عاشق شخصیت ایشان بودم و رفتار و زندگی آقای بهجت به شکلی بود که اگر هم افرادی زیاد معنوی نبودند، تحت تاثیر جذابیت معنوی ایشان قرار می‌گرفتند. یادم می‌آید هر وقت که به قم می‌رفتم، با ماشین یک نفر بود و آن‌ها افرادی نبودند که مرید آقای بهجت باشند ولی وقتی ایشان را در مسجد می‌دیدند، تا چند روز احوال دیگری داشتند.

وی در ادامه گفت: ایشان تا روزهای آخر حیات خود به دنبال درس و نماز و نیایش بودند. آقای بهجت یکشنبه ظهر از دنیا رفتند و تا چهارشنبه هفته‌ی قبل درس می‌دادند. پنج‌شنبه و جمعه کلاس‌های درس تعطیل بود و شنبه کسالت پیدا کردند، اما تا روزهای آخر مراسم روضه داشتند و روضه جمعه ایشان به هیچ وجه ترک نمی‌شد. یادم می‌آید ما در فاطمیه‌ی اول خدمت آقای بهجت رسیدیم و ایشان بین فاطمیه‌ی اول و فاطمیه‌ی دوم از دنیا رفتند.

«محسن رنگین کمان» در پاسخ به این که مهم‌ترین نکاتی که در مکتب آیت‌الله بهجت برداشت کرد، چیست، عنوان کرد: مهم‌ترین مساله‌ای که از آیت‌الله بهجت برداشت کردم، این بود که ایشان فقط می‌خواست بگوید که من نوکر سیدالشهدا (علیه‌السلام) و امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) هستم. معمولاً مراسم محرم را از شب سوم یا چهارم می‌گیرند ولی آیت‌الله بهجت از روز اول محرم، روضه داشت. به نظرم مهم‌ترین نکته درباره آیت‌الله بهجت این است که ایشان یک عمر خادم دستگاه اهل بیت بود. وگرنه کشف و کرامت نمی‌تواند چندان نشانه‌ی خاصی باشد و مهم‌ترین مساله نوکری اهل بیت (علیه‌السلام) است. آخرین حضور آیت‌الله بهجت در مسجد، روز جمعه و در روضه‌ی اهل بیت بود.