کارگردان مستند «شهرک دارخُوین» در گفت‌و‌گو با خبرنگار موسسه‌ی فرهنگی هنری اندیشه‌ی شهید آوینی، گفت: «شهرک دارخوین» یکی از شهرک های دفاع مقدس است که مقر لشگر 14 امام حسین (علیه‌السلام) بود. این شهرک در قبل از انقلاب در اختیار نیروگاه اتمی بوده و بعد از جنگ بچه‌های لشگر به فرماندهی شهید خرازی در آن جا مستقر شدند. شکل‌گیری این مستند از آن جایی بود که بچه‌های راهیان نور اصفهان تصمیم به انجام اعتکاف در مسجد چهارده معصوم شهرک را می‌گیرند. این مسجد در دوران جنگ تحمیلی، محل عزاداری‌ها و دعا و نیایش بوده است. خیلی از شهدای لشگر و شهید خرازی اولین بار از این مسجد تشییع شدند و برای ایشان در آن جا دعای کمیل خواندند.

وی افزود: در ابتدا به من پیشنهاد ساخت مستندی درباره اعتکاف راهیان نور اصفهان داده شد. به این نتیجه رسیدم که این فرصتی است که درباره‌ی مسجد و شهرک مستندی ساخته شود. این پیشنهاد مورد پذیرش قرار گرفت و ما با استفاده از تصاویر آرشیوی از دوران دفاع مقدس، به معرفی فضای شهرک دارخوین در آن سال‌ها پرداختیم.

«سیدمجتبی خیام‌الحسینی» اضافه کرد: بیشتر دنبال این بودیم که سبک زندگی شهرک در دوران دفاع مقدس را به مخاطب ارائه کنیم تا بدانند که رزمندگان در چه حال و هوایی زندگی می‌کردند. این شهرک بعد از دوران دفاع مقدس در اختیار سازمان انرژی اتمی قرار گرفت و برخلاف یادمان‌های دیگر، گروه های جهادی و مردم اجازه ورود به آن جا را ندارند، مگر این که مجوز داشته باشند. به نظرم باید شرایط حضور راهیان نور در این منطقه فراهم شود و تنها به صرف بازدید خلاصه نشود و بستری فراهم شود که مردم بتوانند با سبک زندگی دارخوین آشنا شوند و بتوانند این نوع زندگی را در محیط تجربه کنند. قرار است انشاء‌الله فضای مسجد و قسمتی از شهرک در اختیار راهیان نور اصفهان قرار بگیرد تا بتوانند از این محیط به عنوان یادمان دفاع مقدس استفاده کنند.

کارگردان «شهرک دارخوین» در پاسخ به این که ماهیت جنگی آن منطقه تا چه میزان حفظ شده است، گفت: متاسفانه بعد از استقرار بخشی از کارکنان سازمان، ماهیت شهرک به شکل اداری درآمد و متاسفانه فضای دفاع مقدس از بین رفت. البته بخشی از ساختمان‌ها به مرور زمان دچار فرسودگی شده بود. الان مسجد چهارده معصوم و آشپزخانه از دوران جنگ باقی مانده است.

کارگردان «شهرک دارخوین» درباره‌ی تاثیر فضای یادمان‌های دفاع مقدس بر نسل های جوان گفت: این شهرک، قرارگاه رزمندگان بود و فضایی ایجاد کرده بود تا روحیه مناسبی برای عملیات پیدا کنند. به نظرم حضور نسل‌های جدید می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد. یک نوع یادمان‌گردی نیاز است و مردم باید در آن محیط زندگی کنند. در این فضا می‌توان نماز شب خواند و عبادت کرد و سبک متفاوتی از زندگی را تجربه کرد. بازدید از این فضا باید با حال و هوای بچه‌های دوران دفاع مقدس انجام شود و برنامه‌ریزی ها باید طوری باشد که مردم شرایط آن سال‌ها را درک کنند.