«حسین نمازی» بعد از تجربه‌ی «آپاندیس»، اعتقاد دارد که دومین اثر بلند سینمایی‌اش، نسبت مستقیمی با ژانر کمدی ندارد. این فیلمنامه‌نویس و کارگردان در گفت و گو با خبرنگار موسسه‌ی فرهنگی هنری اندیشه‌ی شهید آوینی، گفت: اعتقاد دارم که فیلم کمدی باید مختصات خاص ژانری داشته باشد را نمی‌توان به فیلم‌های «آپاندیس» و «شادروان» نسبت داد. البته در همه‌ی آثارم شوخ طبعی در لحن و بیان وجود دارد و این جزو مشحصات نگارشی من است. به نظرم حتی اگر بخواهم روزی فیلمنامه‌ی تلخی هم بنویسم باز هم رگه‌های طنازانه خواهد داشت و دست خودم نیست که در همه‌ی نوشته‌هایم این وجه وارد متن می‌شود.

نویسنده و کارگردان فیلم «شادروان» ادامه داد: اولین بار که طرح فیلمنامه‌ی «شادروان» را کار می‌کردم، قصه کاملاً تلخ بود و وقتی جلوتر رفتم، دیدم که بهتر است در این شرایط سخت که مردم درگیر کرونا هستند، قصه‌ای شیرین برای مخاطب تعریف کنم و به نظرم مخاطب با دیدن فیلم «شادروان»، با نگاهی امیدوار از سالن خارج می‌شود.

«حسین نمازی» در پاسخ به این که نگاه مخاطبان جشنواره نسبت به فیلم «شادروان» را چگونه ارزیابی می‌کند، عنوان کرد: باید دید که مردم چه واکنشی نسبت به فیلم خواهند داشت و به نظرم داستان فیلم «شادروان» می‌تواند تماشاگر را جذب کند. در واقع فیلم «آپاندیس» هم بنا به گفته‌ی دوستی تنها مساله‌اش این بود که باید مخاطب واردسالن می‌شد، چون ما چندان بازیگر استاری نداشتیم و اگر تماشاگر وارد سالن شود، راضی خواهد بود. وی افزود: برای ساخت فیلم «شادروان» تصمیم گرفتم که از بازیگران شناخته شده‌تر استفاده کنم و به همین دلیل فکر می‌کنم «شادروان» بیشتر از «آپاندیس» می‌تواند مخاطب را جذب کند.

وی ادامه داد: می‌خواستم فیلمی جذاب برای خانواده‌ها بسازم. فیلمی که اگر خانواده‌ی خودم هم آن را ببینند، خجالت‌زده نشوم. فیلم «شادروان» سعی دارد فضای شادی و سالمی برای خانواده‌ها بسازد و مخاطبان را به تماشای این فیلم خانوادگی دعوت می‌کنم.