«محمدرضا اصلانی» از ساخت مستندی درباره‌ی نگارگری ایرانی در همکاری با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی خبر داد.

محمدرضا اصلانی نویسنده، پژوهشگر و فیلمساز که در شورای هنری نمایشگاه پژوهشی «عیان بر نهان» که از ۱۸ خرداد در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران برقرار است، درباره این نمایشگاه و این که آیا این نمایشگاه برای مردم عادی قابل درک و فهم است یا خیر، گفت: نمایشگاه «عیان بر نهان»، نمایشگاهی تحقیقاتی و پژوهشی است و از این نظر مخاطب اصلی آن مردم عادی نیستند. فقط ممکن است متوجه‌ی اهمیت این هنر شوند نه اینکه بخواهند فهم بنیانی آن را پیدا کنند. نکته مهم در این نمایشگاه این است که بگوییم «نگارگری ایرانی» چه جایگاهی دارد و مردم هم از اهمیت آن مطلع شوند و برای ارتقای بینش آن ها و حتی هنرمندان ما الزامی است، چون هنرمندان ما کار تحقیقاتی انجام نمی‌دهند.

وی با اشاره به دیدگاه آبراهام پوپ که حدود ۱۶ جلد درباره هنر ایران کتاب دارد، بیان کرد: پوپ معتقد است که ایرانی‌ها، نقاشی ندارند! اما در تزئین، آدم‌هایی قوی هستند. به نظر من، این دیدگاه توهین به یک ملت است و من اگر بودم اجازه نمی‌دادم پیکر این مورخ در اصفهان دفن شود. این مساله نشان می‌دهد که چقدر تفکر شرق‌شناسی در مورد هنر ایران، صوری و مبتنی بر نظرات کلاسیک و رنسانس اروپاست. این در حالی است که معیارهای هنر کلاسیک و رنسانس اروپایی در هنر ایرانی جایی نداشته است.

این پژوهشگر هنری تاکید کرد: نگارگری ایرانی، سنتی نیست و کاری بسیار مدرن و پیشرفته به حساب می‌آید؛ به عنوان مثال کارهای کمال‌الدین بهزاد در مقوله‌ی پیچش و بعد هندسی‌اش، ده‌ها برابر هندسی‌تر از کارهای داوینچی است و رمزهای بیشتری دارد. نگارگری ایرانی روی مدرنیسم هنر اروپا در نیمه قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تأثیرگذار بوده است.