کتاب «نجوای عارفانه؛ شرح مناجات شعبانیه»، جرعه‌ای از دریای بی‌کران معارف الهی است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد و عبارات دل‌انگیزش در بین دعا‌ها جاذبه‌ای خاص دارد. محتوای بسیار بلند این مناجات، بیان کوچکی از شکستگی نفس در برابر حق تعالی و رسیدن به نهایت درجه‌ی کمال انسانی است.

 به نوشته‌ی نویسنده‌ی کتاب، «مناجات شعبانیه» در بین دعا‌ها، جاذبه‌ای خاص دارد و عبارت‌ها و ویژگی‌هایش در کمترین دعا و مناجاتی به چشم می‌خورد. مناجات شعبانیه، حالت‌های انسان را به شئون مختلف این عالم بیان می‌کند و قسمت‌های ابتدایی آن بیان کوچکی و شکستگی نفس آدمی در برابر حق تعالی است که با جنبه‌ی مخلوقیت او متناسب است، زیرا کمال انسان، نیستی در برابر حق تعالی است. قسمت دوم این مناجات، به حالات و مقامات کمالیه‌ای اشاره دارد که بنده می‌تواند در ارتباط با حق تعالی به دست آورد.