میلان کوندرا معتقد است که رُمان ماهیتاً در جستوجوی کشف معمای «من» است. نه آن که در صدد کشف این معما برآید، نه؛ رُمان با این پرسش که «من» چیست و چه وضعی در جهان دارد آغاز میشود.