هر چه به پایان قرن بیستم نزدیک می شویم، بیشتر و بیشتر میتوان صورتهای متناقض نهفته در باطن تمدن تکنولوژیک را آشکارا دید.
نقایص سیستم آموزشی موجود در این کشورها چیست؟ چگونه باید آنها را برای تامین نیازهای آسیای مرکزی که خود را بخشی از شبکه ارزشها و رفتارهای جدید می داند تطبیق داد؟